Ανέκδοτο

Ο Κωστίκας ήθελε να αγοράσει γυαλιά ηλίου και πήγε στο μεγαλύτερο κατάστημα της Θεσσαλονίκης.
Δοκίμασε όλα τα σχέδια που είχε το μαγαζί αλλά κανένα δεν του ταίριαζε.
Λίγο πριν φύγει απογοητευμένος λέει στην πωλήτρια να του κατεβάσει κι ένα τελευταίο ζευγάρι που ήταν στην άκρη της βιτρίνας.
- Αυτό , λέει η πωλήτρια είναι ειδικό μοντέλο και είναι πανάκριβο,
- Δε πειράζει , λέει ο Κωστίκας, φέρ’ το να το δοκιμάσω.
Πράγματι το φοράει ο Κωστίκας και … “τρελαίνεται”, βλέπει απέναντί του την πωλήτρια .. γυμνή! βγάζει τα γυαλιά βλέπει με ρούχα την πωλήτρια , τα ξαναφοράει πάλι γυμνή!
- Αυτά θα πάρω λέει, όσο κι αν πληρώσω.
- Αυτά κύριε, κάνουν 5.000  ευρώ λέει η πωλήτρια.
- Δεν πειράζει κοπέλα μου , λέει ο Κωστίκας, δώστα γρήγορα , γιατί βιάζομαι να πιω ένα καφέ στην Αριστοτέλους!
Παίρνει τα γυαλιά , τα φοράει και ξεκινάει για βόλτα, μια φορώντας μια βγάζοντας και απολαμβάνει το θέαμα.
Κάθεται για καφέ σε καφετέρια με πολύ “περατζάδα” και την “έχει βρει”.
Τηλεφωνεί στη Σουμέλα για να της πει ότι κάτι του … έτυχε και δεν θα πάει το μεσημέρι στο σπίτι.
Πέρασαν αρκετές ώρες κι ο Κωστίκας άρχισε να βαριέται.
Αποφάσισε τελικά να πάει σπίτι να κάνει και έκπληξη στη Σουμέλα.
Μπαίνοντας στο σπίτι, φορόντας τα γυαλιά και βλέπει στον καναπέ τη Σουμέλα
και τον κουμπάρο γυμνούς
Βγάζει τα γυαλιά… πάλι γυμνοί .
Τα ξαναφοράει , πάλι γυμνοί…
Βγαίνει έξω από το σπίτι και γεμάτος απογοήτευση λέει:
- Και το σκέφτηκα , ρε γαμώτο, βάλε – βγάλε τόσες ώρες , θα τα χαλάσω , ο μαλάκας!