Διαβάστε μία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση που συντάχθηκε στις 7 Μαίου του 2010 και περιγράφει πως ακριβώς μπορούσε να έχει γίνει η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους (το περίφημο «κούρεμα» δηλαδή) από την πρώτη στιγμή, πριν δηλαδή η Ελλάδα υπογράψει το πρώτο μνημόνιο. Όπως τονίζουν οι έγκριτοι συντάκτες της, η έκθεση δεν αναλύει αν πρέπει και πότε πρέπει να γίνει το κούρεμα, αλλά επικεντρώνει στο πως μπορεί να γίνει.
Η έκθεση που υπογράφουν o Μίτου Γκουλάτι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ (Duke), ειδικός στο χρηματοοικονομικό δίκαιο και ο Λέο Μπουχάϊτ, που θεωρείται από τους κορυφαίους νομικούς διεθνώς για θέματα αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους. απαντά σε όσους μέχρι σήμερα διατείνονται ότι η χώρα δεν είχε άλλη επιλογή, όταν τον Μάιο του 2010 εισήλθε στο μνημόνιο.
Συμφωνα με τα όσα θα διαβάσετε, η Ελλάδα είχε από την πρώτη στιγμή τη δυνατότητα να διαγράψει νομίμως το σύνολο, σχεδόν, του χρέους της με νομοθετικές ρυθμίσεις στην ελληνική Βουλή.
Σημειωνουμε ότι ο Μ. Γκουλάτι έχει γράψει δύο μελέτες μαζί με το Λ. Μπουχάϊτ που θεωρείται από τους κορυφαίους νομικούς διεθνώς για θέματα αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους. Ο Λ. Μπουχάϊτ εργάζεται για τη δικηγορική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP, την οποία μάλιστα προσέλαβε τον περασμένο Αύγουστο το ελληνικό δημόσιο ως σύμβουλο για το PSI.
Στην μελέτη τους οι Γκουλάτι – Μπουχάϊτ υποστηρίζουν με νομικά επιχειρήματα ότι η ελληνική Βουλή μπορεί όποτε κρίνει αναγκαίο να αλλάξει τους όρους που έχουν εκδοθεί ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο.
Την επιχειρηματολογία τους επιβεβαιώνει, μάλιστα, και τρίτη μελέτη των Γκουλάτι -Ζετελμέγιερ (στέλεχος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης), η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Τι λένε δηλαδή; Ότι η ελληνική Βουλή με νομοθετικές ρυθμίσεις μπορεί να μειώσει μονομερώς το επιτόκιο αυτών των ομολόγων ή και να αυξήσει την περίοδο αποπληρωμής τους. Μπορεί ακόμα η ελληνική Βουλή με ανάλογες ρυθμίσεις να μειώσει όσο κρίνει το ποσό του κεφαλαίου των ομολόγων που θα αποπληρωθεί ή και να διαγράψει αυτό το κεφάλαιο ολοσχερώς και να μην πληρώσει καθόλου τους ομολογιούχους πιστωτές.
Επειδή το 90% και πάνω του δημοσίου χρέους, πριν εισέλθουμε στο μνημόνιο, βρισκόταν σε ομόλογα που διέποντο από το ελληνικό δίκαιο, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να διαγράψει μονομερώς και νομίμως μέχρι το σύνολο του κεφαλαίου αυτών των ομολόγων ή να απειλήσει πραγματικά με μια τέτοια ρύθμιση προκειμένου να διαπραγματευτεί τη συναινετική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους τουχρέους.
Τονίζουμε πως ότι η έκθεση δεν αναφέρεται καθόλου στις συνέπειες που θα είχε μια τέτοια κίνηση αν είχε γίνει.
Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση εδώ και κατεβάστε την σε PDF.
Διαβάστε επίσης και μία πρόσφατη μελέτη τους (Απρίλιος 2011) με τον εύγλωτο τίτλο: «Ελληνικό χρέος: Τα σενάρια του τέλους«
Η έκθεση που υπογράφουν o Μίτου Γκουλάτι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Ντιουκ (Duke), ειδικός στο χρηματοοικονομικό δίκαιο και ο Λέο Μπουχάϊτ, που θεωρείται από τους κορυφαίους νομικούς διεθνώς για θέματα αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους. απαντά σε όσους μέχρι σήμερα διατείνονται ότι η χώρα δεν είχε άλλη επιλογή, όταν τον Μάιο του 2010 εισήλθε στο μνημόνιο.
Συμφωνα με τα όσα θα διαβάσετε, η Ελλάδα είχε από την πρώτη στιγμή τη δυνατότητα να διαγράψει νομίμως το σύνολο, σχεδόν, του χρέους της με νομοθετικές ρυθμίσεις στην ελληνική Βουλή.
Σημειωνουμε ότι ο Μ. Γκουλάτι έχει γράψει δύο μελέτες μαζί με το Λ. Μπουχάϊτ που θεωρείται από τους κορυφαίους νομικούς διεθνώς για θέματα αναδιάρθρωσης του κρατικού χρέους. Ο Λ. Μπουχάϊτ εργάζεται για τη δικηγορική εταιρεία Cleary Gottlieb Steen & Hamilton LLP, την οποία μάλιστα προσέλαβε τον περασμένο Αύγουστο το ελληνικό δημόσιο ως σύμβουλο για το PSI.
Στην μελέτη τους οι Γκουλάτι – Μπουχάϊτ υποστηρίζουν με νομικά επιχειρήματα ότι η ελληνική Βουλή μπορεί όποτε κρίνει αναγκαίο να αλλάξει τους όρους που έχουν εκδοθεί ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, που υπάγονται στο ελληνικό δίκαιο.
Την επιχειρηματολογία τους επιβεβαιώνει, μάλιστα, και τρίτη μελέτη των Γκουλάτι -Ζετελμέγιερ (στέλεχος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης), η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα και μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.
Τι λένε δηλαδή; Ότι η ελληνική Βουλή με νομοθετικές ρυθμίσεις μπορεί να μειώσει μονομερώς το επιτόκιο αυτών των ομολόγων ή και να αυξήσει την περίοδο αποπληρωμής τους. Μπορεί ακόμα η ελληνική Βουλή με ανάλογες ρυθμίσεις να μειώσει όσο κρίνει το ποσό του κεφαλαίου των ομολόγων που θα αποπληρωθεί ή και να διαγράψει αυτό το κεφάλαιο ολοσχερώς και να μην πληρώσει καθόλου τους ομολογιούχους πιστωτές.
Επειδή το 90% και πάνω του δημοσίου χρέους, πριν εισέλθουμε στο μνημόνιο, βρισκόταν σε ομόλογα που διέποντο από το ελληνικό δίκαιο, η ελληνική κυβέρνηση μπορούσε να διαγράψει μονομερώς και νομίμως μέχρι το σύνολο του κεφαλαίου αυτών των ομολόγων ή να απειλήσει πραγματικά με μια τέτοια ρύθμιση προκειμένου να διαπραγματευτεί τη συναινετική διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους τουχρέους.
Τονίζουμε πως ότι η έκθεση δεν αναφέρεται καθόλου στις συνέπειες που θα είχε μια τέτοια κίνηση αν είχε γίνει.
Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση εδώ και κατεβάστε την σε PDF.
Διαβάστε επίσης και μία πρόσφατη μελέτη τους (Απρίλιος 2011) με τον εύγλωτο τίτλο: «Ελληνικό χρέος: Τα σενάρια του τέλους«
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου