Δεν ισχύουν για τους blogger τα "αδικήματα περί τύπου" .

Αθωώθηκε στο δικαστήριο για ανάρτηση στο blog που αφορούσε τον αντιδήμαρχο Ζαχάρως-«Η ανωνυμία του blogger είναι θεμιτή, άλλωστε και στα γραπτά έντυπα παραδοσιακής μορφής είναι συνήθης η αρθρογραφία με ψευδώνυμο»

Του ΜΑΚΗ ΝΟΔΑΡΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ

«Εγκλημα διά του Τύπου δεν συντελείται στην περίπτωση των ιστολογίων». Η ανωτέρω δικαστική άποψη, επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε λόγω των συνεχών διώξεων των κατόχων blog πανελλαδικά, περιέχεται στο σκεπτικό του υπ' αριθμ. 64/2010 πολυσέλιδου βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ηλείας, το οποίο αθώωσε τον υπογράφοντα για ανάρτηση στο blog του που αφορούσε τον πρώην αντιδήμαρχο της Ζαχάρως.

Οπως αναφέρεται: «Το ιστολόγιο είναι μια τεχνική εφαρμογή στον παγκόσμιο ιστό και ειδικότερα μια ιστοσελίδα εν είδει προσωπικού ημερολογίου, ο κάτοχος-διαχειριστής του οποίου (blogger) καταγράφει και ανακοινώνει τις απόψεις του για διάφορα ζητήματα που αυτός επιλέγει. Είναι δημοσίως προσιτό θεωρητικά σε όλους τους χρήστες του Διαδικτύου, οι οποίοι ανταποκρινόμενοι στα ερεθίσματα που λαμβάνουν από την ανάγνωση των απόψεων του κατόχου-διαχειριστή του ιστολογίου, δύνανται να απαντήσουν στις απόψεις του γράφοντος και ανακοινώνοντας στο ίδιο ιστολόγιο τα δικά τους σχόλια, τα οποία είναι επίσης αναγνώσιμα. Ο κάτοχος-διαχειριστής έχει την τελική δυνατότητα με τη χρήση στοιχείων πρόσβασης να επιλέγει τους αναγνώστες του ιστολογίου του και ακόμη να αποφασίζει αυτός αν και ποιοι από τους αναγνώστες επιτρέπεται να ανακοινώσουν τα δικά τους σχόλια σε αυτό».

«Επομένως, το ιστολόγιο είναι ένα διαδραστικό μέσο επικοινωνίας αόριστου αριθμού προσώπων και στο σημείο αυτό διαφέρει από τις ιστοσελίδες που διατηρούν τα μέσα ενημέρωσης στο Διαδίκτυο, διότι η διαμόρφωση του περιεχομένου του δεν αποφασίζεται μόνο από τον κύριο και τους δημοσιογράφους του μέσου ενημέρωσης αλλά από τους χρήστες του Διαδικτύου, οι οποίοι είναι αναγνώστες του ιστολογίου».
«Το γεγονός ότι ο κάτοχος-διαχειριστής του ιστολογίου δεν υποχρεούται να χρησιμοποιεί τα αληθινά στοιχεία του αλλά δύναται να εμφανίζεται στους αναγνώστες του χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, ούτως ώστε κανείς από τους επισκεπτόμενους το ιστολόγιό του να μη γνωρίζει την αληθινή του ταυτότητα, δεν αναιρεί τον χαρακτηρισμό του ιστολογίου ως ηλεκτρονικού εντύπου, διότι άλλωστε και στα γραπτά έντυπα παραδοσιακής μορφής είναι συνήθης η αρθρογραφία με ψευδώνυμο».

Και σε άλλο σημείο τονίζεται: «Ελλείψει νομοθετικής ρύθμισης και νομολογιακής επίλυσης του υπό έρευνα ζητήματος, η αντιμετώπιση του αναφυέντος κενού νόμου επιτυγχάνεται με αναλογική εφαρμογή της υπάρχουσας νομοθεσίας, τόσο σε επίπεδο ουσιαστικού όσο και σε επίπεδο δικονομικού ελέγχου».


«Στο ιστολόγιο δεν υπάρχει η συνήθης ιεραρχική δομή οργάνωσης που απαντάται στα παραδοσιακά έντυπα, δηλαδή δεν υπάρχει ιδιοκτήτης, εκδότης, διευθυντής, συντάκτης, ούτε απαντώνται τα αντίστοιχα πρόσωπα που προβλέπει ο Νόμος 1178/1981 για τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς».