Πριν λίγους μήνες ο Ηλίας Κασσιδιάρης, εκπρόσωπος τύπου της Χρυσής Αυγής, περιμένοντας να δικαστεί για συμμετοχή ληστεία και ορισμένα άλλα αδικήματα, γρονθοκόπησε όπως όλοι θυμόμαστε τη Λιάνα Κανέλλη σε ζωντανή μετάδοση. Δεν την έσπρωξε απλά, δεν την έβρισε- όχι ότι αυτά θα συγχωρούνταν- αλλά επανειλημμένα τη χτύπησε, με χτυπήματα που θύμιζαν πολεμική τέχνη, γιατί εκείνη πρώτη του κατάφερε “βαρύ” πλήγμα με... βρεγμένη εφημερίδα.
Αρκετοί συμπολίτες μας ωστόσο δε νοιάστηκαν για όλα αυτά αλλά αντίθετα βρήκαν ότι ο ξυλοδαρμός ήταν μαγκιά: ένας γνώστης πολεμικών τεχνών έκανε τη “μαγκιά” του εις βάρος μιας ανυπεράσπιστης γυναίκας και πήρε αρκετές ψήφους παραπάνω, στη βάση ενός από καιρό εκχυδαϊσμένου δημοσίου λόγου, όπου συνειδητά όλα γίνονται αχταρμάς, προς τηλεοπτική διασκέδαση.
Όπως διεφάνη ο Κασσιδιάρης πούλησε τη “μαγκιά” του όχι στη βάση κάποιου ασταθούς ψυχισμού ή καταπιεσμένων, φροϋδικών συμπλεγμάτων αλλά έχοντας συγκεκριμένο σχέδιο, στήνοντας ένα σόου: δέρνουμε έναν ή μία πολιτικό για να πείσουμε ότι παραμένουμε αντί- συστημικοί. Μετά η ηγεσία δίνει κάλυψη για να αποδείξει ότι γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τα ΜΜΕ- που μόνο άσχημα δε φέρθηκαν στη Χρυσή Αυγή βεβαίως- και την πολιτική ορθότητα. Διαρρέουμε το υπονοούμενο ότι έτσι θα δέρνουμε και μέσα στη Βουλή, ώστε να χαϊδέψουμε τα πλέον ταπεινά και ανώδυνα για το κατεστημένο ένστικτα μεγάλης μάζας του πληθυσμού. Μετά, βάσει και των likes στο facebook στήνουμε μια πόλωση από την οποία ο κάθε κασιδιάρης γίνεται για μια μερίδα του πληθυσμού σχεδόν ήρωας, οπότε μαζεύουμε τις πολυπόθητες ψήφους.
Την ίδια “μαγκιά” πουλάνε και στο θέμα του Πακιστανού φερομένου ως θύτη της 15χρονης. Ίδιας αντίληψης σόου στήνουν. Ένα ειδεχθές έγκλημα, που πράγματι αγγίζει κάθε έναν και κάθε μία και ένας αλλοδαπός που κατηγορείται. Τα ΜΜΕ που μιλούν για δράκο της Πάρου, τονίζοντας σε κάθε τους αναφορά ότι είναι Πακιστανός, ενώ αφήνουν σαφή υπονοούμενα, αν δεν το λένε και ευθέως, ότι οι αρχές του φέρονται πολύ “μαλακά”. Η υπόθεση είναι “λουκούμι” για τη Χρυσή Αυγή.
Ξέροντας- άραγε πώς;- πότε θα φτάσει στη Σύρο και πότε στον Πειραιά ο Πακιστανός, στήνουν αντίστοιχες απόπειρες λιντσαρίσματος. Διόλου τους απασχολεί ότι ίσως η οικογένεια της 15χρονης θέλει να φτάσει στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος για να τον δουν με τα μάτια τους, να τους πει ο ίδιος αν έκανε ό,τι έκανε, γιατί το έκανε, να αισθανθούν ότι αποδίδεται δικαιοσύνη. Ουδόλως φυσικά τους νοιάζει η ύπαρξη ενός ισχυρού κράτους- για το οποίο κατά τα άλλα δουλεύουν- που συλλαμβάνει τους ενόχους και αποδίδει δικαιοσύνη. Ελάχιστα ενδιαφέρονται οι χρυσαυγίτες για τη νομιμότητα και την τήρησή της, δεδομένου άλλωστε ότι η Χρυσή Αυγή είναι το μοναδικό πολιτικό κόμμα που επίσημα προπαγανδίζει την τέλεση εγκληματικών πράξεων και του οποίου βασικά στελέχη ενέχονται σε σειρά εγκληματικών δράσεων.
Το λιντσάρισμα, το να “φάμε” τον Πακιστανό πριν ακόμα φτάσει στο δικαστήριο συνιστά ένα ακόμα σόου και άρα προσφέρει μεγαλύτερες δυνατότητες ψηφοθηρίας εις βάρος της 15χρονης και της οικογένειάς της. Το “ντου” στο πλοίο τύπων που θυμίζουν μπράβους και φοράνε μπλούζες με το λογότυπο της Χρυσής Αυγής θα ήταν χοντροκομμένη και παρωχημένη προπαγάνδα αν δεν ήταν τόσο χυδαίο και επικίνδυνο δεδομένης της συγκυρίας.
Μέσα στον αχταρμά συνωμοσιολογίας και χυδαιότητας, όπου Μουσουλμάνοι της Δ. Θράκης, Πακιστανοί, μνημόνια και Ερντογάν γίνονται ένα και το αυτό, κάθε φασιστικό σόου είναι και μια απολύτως προσχεδιασμένη, ψηφοθηρική προβοκάτσια, που ενσταλάζει το μίσος, το φόβο και εν τέλει την παραπλάνηση, τη σύγχυση, την υποταγή του λαού και την εδραίωση του κατεστημένου της χώρας.
Από την άλλη, η η Χρυσή Αυγή καμία “μαγκιά” δεν έδειξε στο ξεπούλημα της Αγροτικής. Την “υπευθυνότητά” της στο εν λόγω ζήτημα θα μπορούσε να την εκθειάζει άνετα ο Μανώλης Καψής. Πέρα από ορισμένες επισημάνσεις, για τα μάτια του κόσμου, συμμάχησε πλήρως με τη συγκυβέρνηση και το ιδιωτικό τραπεζικό κεφάλαιο.
Δεν πρόκειται ούτε για έκπληξη, ούτε για αντίθεση: η φύση της φασιστικής βίας εδράζεται στον ορισμό των πλέον αδυνάμων σε κάθε φάση ως αποβλήτων και επικινδύνων, ειδικά μέσα από τη συλλογικοποίηση της ευθύνης. Κατόπιν περνάει στην οργάνωση σόου λιντσαρίσματος τα οποία δικαιώνει στη συλλογική συνείδηση μέσα από τη συσκότιση, τη σύγχυση, το μίσος, το φόβο και τον αποπροσανατολισμό. Και καταλήγουν πάντα, εφόσον δοθεί ο απαραίτητος χώρος και χρόνος στο φασιστικό φαινόμενο- επίσημο και κεκαλυμμένο- στην προσπάθεια εκτροπής, στο πογκρόμ εναντίον όχι βεβαίως μόνο των αλλοδαπών αλλά και όσων Ελλήνων δεν υποτάσσονται στο κατεστημένο που προθύμως οι φασίστες υπηρετούν, στην αρχή κεκαλυμμένα και αμέσως μετά απροκάλυπτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου