Ζούμε σε μια εποχή στην οποία επικρατούν οι κραυγές των επιχειρημάτων και η βλακεία της ψυχραιμίας και της νηφαλιότητας. Σε μεγάλο βαθμό αυτό ήταν αναμενόμενο, καθώς η ίδια η ζωή μας ξεβολεύει βίαια κι ανατρέπει όσα είχαμε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες. Αλλά αν δεν αντιμετωπίσουμε με λογική την κατάσταση, αν δεν αντιμετωπίσουμε ρεαλιστικά τα γεγονότα, πώς θα βρούμε λύση στο πρόβλημα μας; Τα περισσότερα από όσα ακούγονται και λέγονται στα διάφορα «τηλεοπτικά καφενεία» κι αναπαράγονται ως κραυγές, συχνά απόγνωσης, στις διάφορες πλατείες, ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν.
Παρ’ όλα αυτά φαίνεται ότι βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε μια αποσβολωμένη και φοβισμένη κοινωνία, που αρνείται ακόμα να παραδεχθεί την κατάσταση και να την αντιμετωπίσει. Κι αποδίδει ευθύνες σε άλλους, κυρίως τους ξένους, τους «συνωμότες» και τους «τοκογλύφους», που δήθεν απεργάζονται το κακό και την καταστροφή του Ελληνισμού σε κάποια σκοτεινά δωμάτια.
Η αλήθεια, χωρίς να είναι ευχάριστη, είναι πολύ πιο απλή από ό,τι ευρέως θεωρείται. Ας δούμε μερικούς από τους σημερινούς μύθους.
- Ο πρώτος και συνηθέστερος είναι ότι οι εταίροι μας και το ΔΝΤ μας δανείζουν με τοκογλυφικά επιτόκια. Αυτό δεν είναι ακριβές. Το επιτόκιο με το οποίο μας δανείζει το ΔΝΤ είναι 3,1%, όσο δηλαδή δανείζεται από τις αγορές και το γερμανικό δημόσιο, ενώ η Ε.Ε. μας δανείζει με 5,4%, που μειώθηκε στην προ εξαμήνου Σύνοδο Κορυφής κατά μία μονάδα. Δηλαδή, είναι σε πολύ χαμηλά επίπεδα για μια καταχρεωμένη χώρα, που είναι λίαν αμφίβολο αν μπορεί να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις.
- Ένας άλλος διαδεδομένος μύθος είναι ότι μοναδικό μέλημα των δανειστών μας είναι να εξασφαλίσουν την αποπληρωμή των δανεικών, που είχαμε πάρει από τις γαλλικές -κατά κύριο λόγο- και τις γερμανικές τράπεζες. Ουδέν αναληθέστερον. Το ελληνικό δημόσιο έχει δανεισθεί από τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες περίπου 120 δισ. ευρώ. Ηδη η Ελλάδα παίρνει 110 δισ από την τρόϊκα και με το νέο δάνειο θα πάρει ακόμα 80 -90 δισ. Αν, λοιπόν, ήθελαν απλώς να εξασφαλίσουν τις τράπεζές τους απλώς θα τις ενίσχυαν με τα μισά από όσα δίνουν σε εμάς και θα μας άφηναν στην κακή κι ανάποδη μοίρα μας.
- Συζητείται, επίσης, ότι με τα νέα δάνεια το χρέος μας θα πολλαπλασιασθεί τα επόμενα χρόνια. Αυτό είναι ακριβές. Δεν οφείλεται, όμως, στο ότι πολλαπλασιάζονται οι ανάγκες μας εξαιτίας των υψηλών επιτοκίων, αλλά στο γεγονός ότι τα χρήματα που δανειζόμαστε δεν κατευθύνονται αποκλειστικά στην αποπληρωμή των προηγούμενων δανείων. Μεγάλο μέρος τους χρησιμοποιείται για την κάλυψη των αναγκών του Δημοσίου, κυρίως σε μισθούς και συντάξεις.
Όσο το ελληνικό δημόσιο δεν παράγει πρωτογενή πλεονάσματα, ούτε το δανεισμό του μπορεί να αντιμετωπίσει, ούτε από τον αυξανόμενο δανεισμό να απεμπλακεί, ούτε τα δημοσιονομικά του να εξυγιάνει και να ελπίσει ότι θα
μπορούσε να αυξήσει τις δυνατότητες του να προσελκύσει επενδύσεις και να οδηγηθεί και πάλι στην ατραπό της ανάπτυξης.
Όσο το Δημόσιο χρειάζεται να δανείζεται για να καλύπτει, μέρος τουλάχιστον, των αναγκών του, τόσο το πρόβλημα θα διαιωνίζεται και η Ελλάδα θα μένει εγκλωβισμένη στο φαύλο κύκλο του χρέους και της υπανάπτυξης.
- Άλλος μύθος, που κυκλοφορεί ευρύτατα, λέει ότι η χρεοκοπία είναι προτιμότερη από τον αργό θάνατο, που βιώνουμε τώρα. Πράγματι είναι επώδυνη αυτή η σημερινή διαδικασία. Αλλά η στάση πληρωμών θα οδηγούσε σε μια τρομακτική κατάσταση. Διότι τότε η Ελλάδα θα χρειαζόταν να ζήσει μόνο με αυτά, που παρήγε. Και δεν είναι πολλά. Απόδειξη ότι σήμερα εισάγει το 75% και πλέον των αναγκών της σε τρόφιμα και γεωργικά προϊόντα. Και, φυσικά, το σύνολο σχεδόν των αναγκών της σε πετρέλαιο. Αν συνέβαινε η τυπική χρεοκοπία, η Ελλάδα θα πεινούσε στην κυριολεξία.
Σχόλιο μου στη δημοσίευση του άρθρου του κυρίου Γιάννη Λοβέρδου
Κύριε Λοβέρδο, σε σχέση με τον πρώτο μύθο.
Όντως είναι πολύ μικρά τα επιτόκια του 3,1% και 4,4% του μνημονίου σε σχέση με την διαπραγματευτική ικανότητα της χώρας μας στην παρούσα κατάσταση και μέσα από την τραπεζική νομιμότητα.
Αληθεύει όμως πως οι ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες της Ευρωζώνης δανείζονται με 1,25% από την Ε.Κ.Τ. και πως το περιθώριο κέρδους τους είναι η διαφορά αυτού δηλαδή (1,85% ή 3,15%) το οποίο σε ευρώ μεταφράζετε σε (2 δις 350 εκατ. ή 3δις 465 εκατ );
Και μέσα στο τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης είναι και οι ελληνικές ιδιωτικές εμπορικές τράπεζες (Alpha , Eurobank , E.T.E. , A.T.E. , Marfin , Εμπορική , Γενική κλπ) οι οποίες με την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου (χωρίς να υπάρχει καμία υποχρέωση προς αυτές!!!) παίρνουν χαμηλότοκα δάνεια από την ΕΚΤ όπως οι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες και δανείζουν τις χώρες τις Ευρωζώνης κερδίζοντας από το πουθενά τα προαναφερθέντα ποσά.
Τι είχαν πριν πάρουν τις εγγυήσεις από το Ελληνικό δημόσιο; Τίποτα!!!
Τι θα έχουν μετά από τρία χρόνια του μνημονίου I; Από την Ελλάδα μόνο , 3 δις κατά μέσο όρο.
Βέβαια με την επιμήκυνση όπως λέει ο προηγούμενος αναγνώστης Ιωάννης Ανδρικόπουλος η επιβάρυνση θα είναι πολλαπλάσια Χ10 τουλάχιστον.
Από που προκύπτουν αυτά τα λεφτά; Από το πλούτο που παράγει ο Ελληνικός Λαός ή καλύτερα το χρέος.
Είναι δίκαιο να κερδίζει κάποιος τόσα λεφτά , χωρίς να κάνει τίποτε και μάλιστα σε βάρος ενός υπερχρεομένου λαού; Ρητορική ερώτηση.
Αληθεύει επίσης, γιατί κυκλοφορεί στο διαδίκτυο , πως οι Iρλανδικές τράπεζες τύπωσαν ευρώ κατόπιν έγκρισης της Ε.Κ.Τ. ;
http://kostasxan.blogspot.com/2011/06/blog-post_451.html (άρθρο του γιατρού Αθανάσιου Καράμπελη)
Αν ισχύει αυτό (σας παρακαλώ ερευνήστε το γιατί αποτελεί σκάνδαλο αν ισχύει) οι ιρλανδικές τράπεζες με μηδενικό κόστος δανεισμού , έναντι της δικής μας διαπραγμάτευσης, εξασφάλισαν τα χρήματα (ευρώ) που χρειαζόταν.
Τελικά μήπως είναι μύθος και το γεγονός του ελέγχου αποκλειστικά από την Ε.Κ.Τ. του ευρώ;
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου