Την ώρα που χιλιάδες πολίτες συγκεντρώνονταν, για δεύτερη μέρα στο Σύνταγμα, για να τιμήσουν τη μνήμη του 77χρονου συνταξιούχου που αυτοκτόνησε, η κόρη του «χρωμάτιζε» πολιτικά τον αυτοχειριασμό του, μιλώντας για «συνειδητή πολιτική πράξη».
Με επιστολή που έστειλε στα ΜΜΕ δεν άφησε κανένα περιθώριο παρερμηνειών.
«Η αυτοκτονία μοιάζει αυτονόητη, όχι σαν φυγή αλλά σαν κραυγή αφύπνισης», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Διαβάστε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας:
«Το ιδιόχειρο σημείωμα του πατέρα μου, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες. Σε όλη τη ζωή του υπήρξε ένας αριστερός αγωνιστής, ένας ανιδιοτελής οραματιστής. Η συγκεκριμένη πράξη του τέλους, είναι μία συνειδητή πολιτική πράξη, απολύτως συνεπής με όσα πίστευε και έπραττε όσο ζούσε. Στην πατρίδα μας, στην Ελλάδα, σκοτώνουν τα αυτονόητα. Για κάποιους, για «τα πεισματάρικα παιδιά της χίμαιρας», σε μία τέτοια κατάσταση, η αυτοκτονία μοιάζει αυτονόητη, όχι σα φυγή αλλά σαν κραυγή αφύπνισης.
Για το λόγο αυτό προσλαμβάνει ένα άλλο περιεχόμενο, αυτό το περιεχόμενο που τραγουδήσαμε παρέα για πρώτη φορά στη συναυλία του αγαπημένου μας Μίκη το ’75, που τραγουδάγαμε πάντα στις δικές μας γιορτές και για τους δικούς μας νεκρούς… Κοιμήσου πατέρα, κι εγώ τραβάω στ’ αδέρφια μου και παίρνω τη φωνή σου. Μόνο αυτό ονειρευόσουν για τους νέους και νομίζω τα κατάφερες.
Στο σημείο που έφυγες υπάρχει το σημείωμα ενός νέου «Το όνομα του νεκρού σήμερα είναι Δημοκρατία… μα είμαστε 11 εκατομμύρια οι ζωντανοί και το όνομα μας είναι Αντίσταση».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου