«Ίσως είναι η ώρα να πάρουμε το αίμα μας πίσω»
«Σε μία δημοκρατική χώρα όπως η Ελλάδα θα έπρεπε να υπήρχαν άνθρωποι που θα στήριζαν το λαό και θα ενδιαφέρονταν για το καλό σου.
Καθημερινά βλέπουμε τη χώρα μας αλλά και τους συνανθρώπους μας να καταρρέουν, ξεχνάμε ότι είμαστε άνθρωποι και καταλήγουμε απάνθρωποι, πασχίζοντας μόνο και μόνο για το προσωπικό μας συμφέρον.
Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να είμαστε πιο προσεκτικοί με τις επιλογές μας; Μήπως θα έπρεπε να σκεφτούμε το μέλλον μας και το κοινό καλό ή απλώς προτιμάμε να αφήσουμε μια χώρα με ιστορία και πολιτισμό να χαθεί εξαιτίας μιας περαστικής αλλά ταυτόχρονα μιας δύσκολης κρίσης;
Εδώ θα δείξουμε την αξία μας ως άνθρωποι και τη φιλοπατρία μας ως λαός και ως έθνος. Έχοντας στο μυαλό μας τις αρετές των προγόνων μας, αλλά και την απαράμιλλη και ανυπολόγιστης αξίας ιστορία μας. Χωρίς να ξεχνάμε πως είμαστε Έλληνες, δεν πρέπει να αφήσουμε κανέναν να αλλοιώσει αυτόν τον τόπο που λέγεται Ελλάδα. Οφείλουμε και έχουμε την υποχρέωση να υπερασπιζόμαστε την πατρίδα μας και τα δικαιώματα που έχουμε ως πολίτες. Πρέπει να πάρουμε στα σοβαρά τα προβλήματα που δημιουργούνται και μας επιβάλλονται. Επιτέλους... ας γίνει αντιληπτό ότι δεν είναι καλοδεχούμενα!
Ο ελληνικός λαός έχει υποστεί πάρα πολλά δεινά. Σήμερα βιώνουμε εμείς οι εκσυγχρονισμένοι πια άνθρωποι την εξέλιξη και την τεχνολογία, και δεν μπορούμε να βρούμε λύση σε ένα από τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν;
Κατά τ’ άλλα ονομαζόμαστε έλλογα όντα και υπερηφανευόμαστε για την προσωπική μας ιδεολογία. Αν πιστεύαμε πραγματικά στη χώρα μας θα καταφέρναμε να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε; Κάποιοι επωφελήθηκαν από αυτόν τον “ύπνο” μας. Ίσως είναι η ώρα να πάρουμε το αίμα μας πίσω.
Φτάνει πια η υποκρισία του... “πατριώτη”. Όποιος θέλει να λέγεται “πατριώτης” ας σκεφτεί ότι έχει μια πατρίδα που γονατίζει από σκάνδαλα, λιτότητα, περικοπές, ανεργία... και ΤΩΡΑ τον χρειάζεται.
Έχει σκεφτεί κανείς τη νέα γενιά; Γιατί νομίζω πως όποιος δε νοιάζεται για την πατρίδα του, ούτε για τα παιδιά του νοιάζεται. Και αυτό το λέω εγώ... ένα παιδί... που βλέπει, αντιλαμβάνεται , κρίνει και γίνεται σκληρό... νωρίτερα απ’ όσο θα έπρεπε.
Με απόλυτο σεβασμό στο πρόσωπο των υπουργών και των άλλων ανώτατων αρχόντων, έχω να τους πω πως οι θέσεις που κατέχουν δεν είναι ιδιωτικές αλλά δημόσιες και πως αλλάζουν. Θα έπρεπε να αφήσουν στην άκρη τον κακό “εγωισμό”, έχοντας στο μυαλό τους το μέλλον, αλλά και το κακό όνομα που κάποιοι απ’ αυτούς αφήνουν.
Σε εμάς τα παιδιά, κάποια στιγμή θα πέσουν στα χέρια μας και στα στόματά μας τα αποτελέσματα των εξελίξεων. Είμαστε υποχρεωμένοι να καταδικαζόμαστε εμείς για ένα αβέβαιο μέλλον και οι γονείς μας για ένα τόσο επώδυνο παρόν; Ακούστε με... Με σεβασμό και ταπεινότητα σας λέω ότι ο πόνος του παρόντος θα προκαλέσει την οργη του μέλλοντος!
Αν λοιπόν τα μέτρα που ΤΩΡΑ λαμβάνονται και αυτόματα νομιμοποιούνται αλλά και μπαίνουν σε λειτουργία δεν μας ενοχλούν και τα αποδεχόμαστε χωρίς δεύτερη σκέψη, τότε είμαστε άξιοι της μοίρα μας... που δεν είναι άλλη από τη θέλοντας και μη ολοκληρωτική καταστροφή της Ελλάδας μας.
Κι αν ακόμα και έναν “άρχοντα” πονέσει η αλήθεια, τότε ελπίζω να μετανιώσει και να καταλάβει τις πράξεις του. Είναι κάτι κι αυτό...
Εμείς τα παιδιά απαιτούμε την Ελλάδα ζωντανή... γι’ αυτό και περιμένουμε...».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου