Αξίζει να κρατήσει κανείς τη μύτη του, να επιστρατεύσει την υπομονή του, και να δει το βίντεο (δείτε εδώ) με τις αθλιότητες της Ζαρούλια για την «πρεζού» και τη «μπουζού» στη Βουλή. Για να καταλάβει από τα λόγια της, αλλά και από το ύφος της, σε ποια υπόγεια μίσους οδηγεί τον άνθρωπο η πρέζα του ναζισμού. Να καταλάβει, επίσης, πώς άνθρωποι που είχαν παιδιά, άκουγαν Βάγκνερ και δάκρυζαν με τον Σίλερ έριχναν στη βάρδια τους χιλιάδες συνανθρώπους τους στα κρεματόρια και επέστρεφαν ύστερα στο σπίτι τους χωρίς καμιά τύψη.
Το ξέραμε ότι η Ζαρούλια είναι η φράου του Μιχαλολιάκου. Ότι λατρεύει τα SS τόσο πολύ, ώστε να φοράει δαχτυλίδι με τον χαρακτηριστικό σταυρό τους στην ορκωμοσία της ελληνικής Βουλής. Ότι επικαλείται τον Πλάτωνα και τους αρχαίους φιλοσόφους για να στηρίξει τις επιθέσεις σε «τρισάθλιους λαθρομετανάστες». Και ότι μισεί τους κομμουνιστές και τους πάσης φύσεως αριστερούς όσο και ο Γερμανός ιδεολογικός της μπαμπάς με το όνομα Αδόλφος.
Αλλά αυτή η αιμοβόρα επίθεση εναντίον ενός κοριτσιού που δεν το ξέρει, δεν της έχει κάνει τίποτε, δεν έχουμε ιδέα τι Θεό πιστεύει, αλλά έχει την ατυχία να είναι παιδί ενός πολιτικού της αντιπάλου, είναι η κορυφαία στιγμή της -και η κορυφαία στιγμή της συμμορίας της. Διότι εδώ δεν μιλάμε για κακία, για μίσος, για βλακεία, για ανθρωποφαγία, για ρατσισμό. Εδώ είδαμε σε εγκάρσια τομή τη φύση των εγκεφάλων που γέννησαν την κόλαση του Νταχάου, του Άουσβιτς, των γκέτο και εξόντωσαν εκατομμύρια ανθρώπους για ένα λόγο: Γιατί είχαν την ατυχία να γεννηθούν από γονείς που οι ομοϊδεάτες της Ζαρούλια έκριναν ως κατώτερους, βρώμικους, άθλιους, εχθρούς της άριας φυλής.